rsz casper galesloot

Casper is de eigenaar van het eerste veteranencafé DINER 66, te Utrecht.

Zijn deur staat altijd open voor veteranen (let wel....hij is er zelf niet altijd), maar ook veteranen staan er voor Casper.

Iedereen heeft met hem meegeleefd toen zijn diner moest sluiten van de gemeente en tijdens de verbouwing van het nieuwe pand (op 'kruip-afstand' van het oude) zijn er veel veteranen geweest die op één of andere wijze geholpen hebben.

Vandaag, 4 april 2014, opent de nieuwe diner zijn deuren.... voor veteranen maar zeker ook voor Utrecht :)

 

  

 

 

  • Wanneer ben je uitgezonden geweest, waarheen en als wat?

Ik ben als wielverkenner/MAGschutter uitgezonden naar Libanon in '81/'82

  • Wat voor werk doe je nu?

Ik run een Amerikaans Eetcafé in Utrecht

  • Welk positief gevoel heb je overgehouden aan je uitzending?

Kameraadschap

  • Wat is het mooiste moment van je leven ná je uitzending?

De geboorte van mijn lieve tweeling.

  • Wat is het mooiste cadeau wat je hebt gekregen?

Dat was een week voor kerst, na een hele moeilijke periode kreeg ik ineens weer zicht op een toekomst, een nieuwe zaak. Mijn huidige zaak wordt binnenkort gesloopt (is al bijna zover. red.) en nu kan ik mijn zaak voortzetten aan de overkant. Zonder eigen zaak ben ik niets waard. (is niet iedereen het over eens. red.)

  • Wat zijn je hobby's?

Ik heb weinig tijd voor hobby's, maar ik schilder graag en zou graag willen varen. Maar nu op elke vrije dag, probeer ik wat leuks te doen met mijn kinderen.

  • Wat is je meest spontane actie ooit?

Ik doe mijn hele leven spontane acties, dat is ook een hobby van me. Meest spontane is dat ik na mijn werk, gewoon in de auto stapte om naar Oostenrijk te rijden om een bepaalde saus te halen omdat ik dat zo lekker vond.

  • Wie is je meest bijzondere vriend(in)  en waarom?

Dat is mijn vrouw, we zijn al vanaf de schoolbanken bij elkaar.

  • Wie wil je dat er geïnterviewd wordt?

Sadik H'Bil. Deze jongen kwam op zijn bike van de zomer nog een lekker sateetje eten bij me en zit nu in een rolstoel, hij geeft niet op en knokt zich er boven op. Hij maakt zich klaar voor de paralymics. Ik heb respect voor dit soort mensen, mede omdat ik van hetzelfde soort ben.

  • De foto en zijn verhaal:

 fotoCasperfotoCasper2

Na een zware dag lekker met je maten wat drinken, in de hoop dat je niet weer opgeroepen werd voor de FMR. Dat waren de momenten waar ik van genoot.

De 2e foto laat zien waar het idee van DINER 66 is ontstaan.